2019
Endonim: Los occitans
Còdi ISO: oci
Nombre actual de locutors: 600,000–3,000,000
L’occitan es una lenga romanica parlada en Occitania, un territòri qu’ocupa lo sud de França, la Val d’Aran en Catalonha, onze valadas en Piedmont (Itàlia) e Monegue. Lo contèxt occitan en França, qu’es l’object d’aquest project, es un dei cas de revitalizacion lingüistica mas ancians d’Euròpa. La lenga occitana es ara parlada per benlèu entre 600000 e 3000000 de personas, segon las enquèstas. Lo moviment occitan, que deriva d’una sèria de moviments literaris que començan au sègle XVIen, se concentra ara sus la promocion de la lenga en familha, a l’escòla (publica o associativa), e dins lei sectors associatius e privats.
A prepaus del projècte
Nòstre projèct cercarà a comprene coma los cambiaments recents d’estrategias militantas, de discors (sus la nòrma, sus son usatge dins de contèxts publics) e de contèxts politics afèctan l’esfòrç actuau per promòure l’occitan en particular dins la nòva region Occitània. Nos centrarem sus dos cambiaments especialament. D’un costat, despuei las annadas 2000, lo moviment occitan s’es implicat de mai en mai dins la transmission de la lenga a l’ostal e l’usatge de l’occitan dins lo sector privat, en mai de l’escòla. D’un autre costat, la creacion en 2016 d’una region ”Occitània” marca per lo primier còp l’existéncia d’una entitat politica portant lo nom de l’espaci d’oc, emai la region siègue limitada a una partida solament dau domani lingüistic. Per fin d’examinar l’impact d’aquels cambiaments sus l’estrategia de promocion de l’occitan, estudiarem tres dimensions de la revitalizacion tala coma es mesa en òbra a l’ora d’ara en Occitània. Primier, investigarem las motivacions e cresenças de parents e mai d’ensenhaires qu’emplegan l’occitan a l’ostal e a l’escòla. Second, examinarem coma e perqué d’actors del sector privat an decidit d’emplegar l’occitan al mens per part de son trabalh, en particular a travès de l’adesion al programa Òc per l’occitan. Finalament, nos interessarem a las posicions dels loctors natius e dels qu’aprenon l’occitan a respèct d’aquels esfòrces.
Cercaire.a.s principal.a.s
James Costa es Mèstre de Conferéncias a la Sorbona Novela a París, ont ensenha l’antropologia lingüistica e la sociolingüistica, e membre del laboratòri LACITO (CNRS, Sorbona Novela, INALCO). Trabalhèt coma ensenhaire d’occitan dins lo secondari e foguèt vice-president de l’Institut d’Estudis Occitans en 2004-2005. Entre 2006 e 2010, son trabalh de tèsi s’interessèt a la revitalizacion de l’occitan e als conflicts de nòrmas en Provença e lor ròtle dins la promocion (o non) de la lenga. Son trabalh actuau pausa la question del sens social de l’estandardizacion de las lengas minorizadas en Occitània e en Escòcia.
Sara Brennan obtenguèt recentament son doctorat en sociolingüistica critica a l’universitat Heriot Watt d’Edimborg (Escòcia) e trabalha ara coma cercaira al laboratòri Lacito a París. A partir del sieu trabalh en Irlanda, Sara Brennan estudièt coma l’us de la lenga irlandesa dins de contèxts comerciaus es pas solament ligat a d’enjòcs economics mai tanbèn a divers projècts socials, inclús la reconstruccion de dinamicas comunautàrias après la crisi economica de 2008. Sara Brennan faguèt tanbèn un master en sociolingüistica a Lion en 2013, e aplicarà ara son trabalh suls ligams entre lengas minorizadas e economia al contèxt de la region Occitània.
